Gemakzuchtige seriespiritualiteit
[Recensie] De Akasha Kronieken staan bekend als “het geheugen van de mensheid”. Ze bevatten alle informatie over ieder individu en bewaren alles dat zich op dit ondermaanse ooit heeft gemanifesteerd. Ook hebben ze een interactieve werking: ze kunnen dingen manifesteren, dromen waarmaken als het ware. Klinkt dat onwaarschijnlijk? Voor velen is dat zo. Maar er zijn mensen die claimen met de Kronieken contact te kunnen maken. Edgar Cayce was zo iemand.
Zo ver, zo goed, Edgar Cayce is overleden inmiddels, maar was een bestaand person. Maar die Akasha Kronieken, is dat niet wat mysterieus, ongrijp- en vooral bewijsbaar? Cayce had daar geen twijfels over. Hij was Amerikaan, gezegend met een directe geestelijke verbinding met de Akasha Kronieken, en maakte er zijn levenswerk van om ‘readings’ te geven aan mensen. Meer dan veertig jaar lang; je kan wel spreken van een goedlopende praktijk.
Zijn cliënten hadden vaak problemen in hun leven, of onverklaarbare dromen, of geen idee wat hun volgende carrièrestap zou worden, of gewoon nieuwsgierig naar het verleden. Cayce haalde hun informatie op uit de Kronieken, liet zien wat ze in hun vorige levens hadden gedaan en welke kwaliteiten ze het best konden ontwikkelen. Dat kun je als charlatanisme bekijken. Maar zijn cliënten gaven aan dat ze veel steun hadden gehad aan zijn hulp. In hoeverre Cayce echt het toegangshekje van de Kronieken kon vinden, blijft in het midden.
Dit boek is geschreven door Kevin J. Todeschi. De man is de directeur van de Association for Research and Enlightenment, een organisatie opgericht door Edgar Cayce zelve. Hij heeft meer dan twintig titels op zijn naam. Als je de inhoud van deze titel bekijkt, kun je je een beeld vormen van de teksten waarmee hij die andere twintigplus boeken heeft gevuld. Het is een samenraapsel van een kleine hoeveelheid algemene informatie over die Kronieken, per hoofdstuk herhaald, en veel, heel veel verhalen.
Ha, verhalen, daar houden wij lezers van. Dat zal Todeschi ook gedacht hebben toen hij de nalatenschap van Cayce doorspitte. In zijn lange werkzame leven legde Cayce alle readings die hij met/van zijn cliënten maakte, vast in verslagen. Dat is een halve bibliotheek, minstens.
Dit boek staat vol van die verhalen van readings, zoals één van de vorige levens van een meisje dat het prostituee-pad op ging, of een reading voor een kind waarvan gezegd werd dat hij eens Cayce’s kleine broertje Thomas was geweest, of Michael en Susan “die gelijktijdig zich een vorige levenservaring herinnerden … in die tijd deelden Michael en Susan als ‘bevriende collega’s’ een kantoor”. Zo krijg je snel een boek vol. Zonder de goede bedoelingen of oprechtheid van de maker en Nederlandse uitgever van het boek in twijfel te willen trekken, is dit boek een mooie verpakking voor een magere hoeveelheid spiritualiteit. Het geeft weinig tot geen nieuwe informatie over Akasha maar borduurt voort, en is gevuld met, niet ter zake doende oude Amerikaanse verhalen. Leuk om eens te lezen, maar verlichtende inzichten treffen we bij deze te gemakzuchtig in elkaar gezette uitgave niet aan.
—
Ook verschenen op Nico’s recensies en Tiktok
