Ergens van binnen doet het pijn. Veel pijn
[Recensie] In elkaar krimpen. Uitgelachen worden. Het boek confronteert je meteen met het gevoel dat kip Alice heeft. Niet begrijpen waarom “ze” jou moeten hebben. In prachtige taal wordt verteld dat kip Alice veel pijn heeft. De “je-doet-me-verdriet-pijn”.
De titel van het boek zie je terug in de tekening die kip Alice van zichzelf maakt, Haan noemt haar zo. De illustratie laat zien dat kip Alice zich ook zo ziet: Een kip zonder kop.
De harde woorden die kip Alice tegen zich hoort, staan in een groot en gekleurd lettertype. De scheldwoorden spatten van de bladzijden af. Door al die woorden voelt kip Alice zich klein. Ze wil weg. Het woordje weg wordt steeds kleiner en kleiner. Je voelt als het ware kip Alice ook kleiner worden.
Kip Elisabeth wil Alice troosten. Hoe een zin gebruikt kan worden voor een gevoel van blijheid: “De pijn zweeft weg als een veertje in de wind”. Helaas, kip Elisabeth wordt terecht gewezen. Weg bij kip Alice, daar hoort niemand bij.
Tot op een dag de sfeer in het kippenhok verandert ten goede van kip Alice. Kip Alice tekent zichzelf dan als een kip mèt kop.
Een mooi boek om een algemeen praatje te houden met kinderen over pesten. En vooral welk gevoel een kind kan krijgen door pesten, wat harde woorden kunnen doen. Wat er in je hoofd omgaat als je gepest wordt.
Onderaan enkele bladzijdes zijn grappige kleine tekeningetjes toegevoegd.
De illustraties zijn in één kleurtint gehouden: geel/oranje. Een boek met harde woorden maar met een warm gevoel; dit verhaal moet verteld worden.
—
Voor het eerst gepubliceerd op DeLeesclub van Alles
