"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Lege steden

Zaterdag, 16 juni, 2018

Geschreven door: Jasper Polane
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Gruwelijk spannend slot

[Recensie] Voor het grootste deel van het boek wilde ik 3,5 sterren maximaal geven, maar het einde was een ‘roller coaster’ van gruwel, actie en verrassende openbaringen die een beoordeling van vier sterren zeker verdiende. Ik las op het internet gemengde recensies (hoewel de meesten positief waren). Een paar kritiekpuntjes waren technisch gesproken wel terecht. Dat de schrijfstijl niet heel bloemrijk is en dat de dialogen misschien niet allemaal soepel liepen. Ik zag het wel, maar vond het zelf niet storend. Het gaat me vooral om het verhaal. Dat er wel vaker verhalen zijn geschreven over alternatieve realiteiten – dat is zo, en TV-series ook, maar dat maakte dit boek voor mij zeker niet minder.

Ik heb misschien niet de juiste TV-series gekeken, maar ik vond wat hier met de parallelle werelden werd gedaan juist behoorlijk origineel. Dat hoofdpersoon Werner wat passief is en zich laat meetrekken – maar als dat is hoe hij in elkaar zit, is dat gewoon zo. Hij was ook depressief, en dan is je eigen initiatief een heel stuk minder. De bijfiguren in zijn verhaallijn wegen er flink tegenop, zoals de ondernemende Edison en de androïde Ada. De andere hoofdfiguur Heike is een stuk actiever, en moet als vrouw in een mannenwereld niet alleen worstelen met haar chauvinistische leidinggevende maar ook met een cultuur die haar het liefst thuis achter het aanrecht zou zien. De twee verhaallijnen ontmoeten elkaar op een interessante manier.

Dat Werner uiteindelijk een magiër lijkt te zijn is geen minpunt voor me – hij komt uit een wereld waar ESP en andere paranormale gaven realiteit zijn. Ik geloofde zijn beheersing over de toch al magische techniek zeker wel. Het verhaal kwam voor mijn gevoel wat langzaam op gang, waarbij ik me afvroeg wat het echte plot zou gaan worden. Er leek veel te draaien om het ontdekken van nieuwe technologie, alhoewel er al wat hints waren naar duisterdere aspecten (zoals een droom van een vrouw). Maar na twee derde komt het boek in een stroomversnelling. De verbeelding van de auteur gaat helemaal los.

Ik zag een aantal Lovecraftiaanse elementen de kop op steken – niet alleen in enkele wezens die de hoofdpersonen ontmoeten, maar ook in de manier waarop de natuur van de werkelijkheid in twijfel wordt getrokken. De avonturen overspannen hier meerdere dimensies, op een goed beschreven manier waarbij ik zeker met alle karakters meeleefde. Het verhaal had een afgerond einde, maar laat zeker ruimte voor meer – en gelukkig is dat er al! Ik ga de andere boeken in deze serie dus ook lezen!

Archeologie Magazine

Eerder verschenen op Hebban

Boeken van deze Auteur: