Namasté
[Recensie] Op Netflix draait de documentaire Wild wild country, die een waarheidsgetrouwe weergave geeft van het leven van Bhagwan Shree Rajneesh, later Osho. Deze charismatische figuur leidde in de jaren 60 een commune in India, waar duizenden in oranje gewaden geklede aanhangers uit de hele wereld op af kwamen. Of die aantrekkingskracht kwam door het prediken van ’totale vrijheid’, of door de grote starende ogen van de man is niet duidelijk, maar dat zijn gedachtegoed aansloeg was wel zeker.
Zo’n beeld van een veld vol golvende, mediterende mensen krijg je als je in dit boek met Eva van Berkel meegaat naar India. Zij gaat op zoek naar de hemel op aarde, nadat haar vader overlijdt en heeft beloofd in de hemel op haar te wachten. In het Verre Oosten leert ze mediteren en oude wijsheden. Dat is echter niet genoeg. Als ze thuis komt, vertrekt ze al snel weer om de ‘Camino’ te gaan doen, ofwel de pelgrimage naar Santiago de Compostella. Hier leert ze te reizen met een zo leeg mogelijk rugzakje. Ook dat bevredigt haar honger naar kennis niet. Pas als ze een Anne Frank-achtig dagboek in handen krijgt, ontdekt ze het geheim van een gelukkig leven.
Bovenstaande synopsis wordt in Op zoek naar de hemel met veel tekst herverteld. Wel in een heel prettig leesbare stijl overigens, maar heel veel tekst. Buitengewoon veel tekst. Dat kan voor de lezer een stevige handicap zijn om genoemde levenswijsheden eruit op te diepen: het is als een groene kikker uit een sloot vol kroos vissen. Daar staat tegenover dat als het je lukt, de wijze lessen je tegemoet blinken.
Dat is de troost die deze stevige bundel papier biedt. Vanuit drie richtingen wordt bekeken waar het in het leven om draait, en daar kun je iets uit putten. Troost bijvoorbeeld. Of apathie. De schrijver had vermoedelijk de eerste mogelijkheid in gedachten. Ik vond het in elk geval een interessante zoektocht, waarbij de queeste in het laatste gedeelte, die van het dagboek, het meeste hout sneed.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
