Dagboek van een weduwnaar
[Recensie] “Tien jaar later. Tien jaar zonder Jennifer, mijn vrouw en moeder van onze zonen Sander en Eamonn.” Zo opent de inleiding bij deze nieuwe en uitgebreide uitgave van dit dagboek waarin Tim Overdiek, destijds journalist bij NOS nieuws en nu werkzaam als coach, zijn gevoelens en ervaringen optekent. Eerder verscheen van hem Als de man verliest, over de wijze waarop mannen omgaan met verliezen in hun leven.
Jennifer overlijdt nadat zij wordt aangereden door een politieagent op een motor. Dit dagboek beschrijft gedurende een jaar van dag tot dag het dagelijks leven van Overdiek. Het is een mengeling van weemoedige herinneringen, kleine gebeurtenissen, het opvangen van zijn kinderen met hun verdriet. Bij alles wat er is, wordt zijn vrouw op een of andere wijze betrokken. Het boek is zeer persoonlijk van aard, soms echt intiem te noemen want Overdiek is buitengewoon eerlijk over hoe hij het alleen zijn ervaart. De stijl van schrijven is open en direct: “Wat valt er te schrijven behalve dit: wat was, dat is. Wat is, is ooit geweest. Het heden ademt het verleden en we snakken naar zuurstof die ons naar de toekomst kan leiden”, pagina 85.
Aandoenlijk zijn een aantal gebeurtenissen met de kinderen. Zo kan zijn zoon niet schaatsen omdat het hem teveel aan zijn moeder herinnert. De andere zoon wordt getroffen door de sjaal van de juffrouw die hij met de sjaal van zijn moeder verbindt.
De zorg voor zijn kinderen neemt Overdiek liefdevol op zich maar het feit dat hij er nu alleen voor staat, valt hem zwaar.
Collega’s weten niet altijd goed raad met de situatie; hun reacties zijn wisselend van aard. Overdiek geeft in dit dagboek veel ruimte aan zijn persoonlijke gevoelens en stemmingen. Zo wordt de lezer meegetrokken in de rouw en wat er in die periode door iemand heengaat. Geleidelijk aan begint hij het onomkeerbare van het verlies te beseffen en geeft daar ook openhartig uiting aan. Tijdens de rechtzaak leest Overdiek een indrukwekkende verklaring voor waarin hij goed uitlegt wat het verlies van zijn vrouw voor hem en de kinderen betekent en hoe het hun leven voorgoed en ingrijpend heeft veranderd.
Indringend is het hoofdstuk Het ongeluk en in deze heruitgave is een hoofdstuk Het vervolg toegevoegd waarin Overdiek beschrijft hoe zijn leven zich verder heeft ontwikkeld. Dit hoofdstuk is beschouwender van aard en beschrijft het proces dat hij heeft doorgemaakt.
Een zeer menselijk boek over menselijke liefde en gemis dat voor velen – mannen én vrouwen – herkenbaar zal zijn.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
