Speurtocht naar identiteit leidt naar technologie en crimineel circuit
[Recensie] Een jonge vrouw wordt in het holst van de nacht gewond op straat aangetroffen door een oplichter die zichzelf Luc noemt. Ze lijdt aan geheugenverlies en ze lijkt op geen enkele manier aanknopingspunten te vinden die haar verleden achterhalen. Als Djenna erachter komt dat ze zelf gezocht wordt, staat haar leven volledig op zijn kop. Wie is ze? Samen met de oplichter gaat ze op zoek naar haar ware identiteit.
Moderne snufjes
De schrijver zet een levendig, eigentijds verhaal neer boordevol moderne snufjes. Toch hoef je daar als lezer niet veel van te weten om je in te leven in deze razend spannende zoektocht. Verloren vrouw speelt zich voor een groot deel af in Den Haag. De kringen waarin de personages zich bevinden zijn niet alledaags en crimineel. Er wat af gesjoemeld en gek genoeg kun je als lezer toch sympathie krijgen voor de hoofdpersonages. Die zijn goed uitgewerkt. Er komen daarnaast veel personages voor die maar een vluchtige rol hebben. Dat zijn ook de figuren aan wie je je ergert omdat het de slechteriken zijn.
Wisselingen in de tijd
Bijzonder is dat er keuzes worden gemaakt vanuit verschillende achtergronden. De verhaallijnen raken elkaar steeds net. De uitwerking van Verloren vrouw is juist daarom bijzonder en verrassend. Door heel kleine wisselingen in de tijd vallen de puzzelstukjes steeds verder in elkaar. Verloren vrouw is geen gewone thriller te noemen. Door veel technisch uitgedacht vernuft hangt het op een randje van bijna een sciencefiction-verhaal. Maar toch, als je er langer over nadenkt, mag je hopen dat dit in de nabije toekomst niet echt zal gebeuren zoals Charles den Tex beschrijft. De verloren vrouw zelf, die op zoek is naar wie ze eigenlijk is, zit heel knap in elkaar. Een goed verhaal van eigen bodem dat je beslist moet lezen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles.
