Kinderen zijn net als wij, maar dan wat lekkerder
[Recensie] Die eerst schooldag is loeispannend. Ook voor Tyrannosaurusjes. Tirza is bloednerveus want hoe aardig zullen de kinderen in haar klas zijn. Gewapend met een nieuw rugzakje met pony’s (“want pony’s zijn heerlijk”) en 300 boterhammen (en één pakje appelsap) stapt ze de klas binnen. Tot haar grote schrik zitten er alleen maar…kinderen (in kapitalen en met hoofdletters). Op de volgende bladzijde is de klas leeg en de maag van Tirza vol en roept juf Nora vermanend:
“Wij eten hier geen klasgenootjes! Uitspugen nu!”
In zijn bestseller zet de Amerikaanse prentenboekenmaker Ryan T. Higgins (bij mijn weten niet eerder in het Nederlands vertaald) de lezer aanvankelijk op het verkeerde been. Eerst is er sympathie voor die zenuwachtige Tirza met haar roze overall, maar dan vreet ze pardoes alle kinderen op.
“Dit was NIET echt een goed begin. Toch wilde Tirza er heel graag een fijne eerste schooldag van maken.”
Daarvoor moet ze dan nog wel even het vertrouwen van haar klasgenootjes terug winnen. Vader troost haar met de woorden dat kinderen net zo zijn als zij, alleen wat lekkerder. Triza doet enorm haar best maar op dag 2 gaat het weer even mis. Het verdrietige en eenzame Tyrannosaurusje wordt uit haar zelfbeklag losgeweekt als ze door notabene een goudvis wordt gebeten. Nu weet ze hoe het is als iemand zijn tanden in je zet.
Een geestig prentenboek dat verdraaid goed in elkaar zit. De felle kleuren tegen vervagende achtergronden en een hoofdpersoon met wie kinderen zich, ondanks zijn mensenhonger, prima kunnen identificeren.
Wij eten hier geen klasgenootjes is, zoals dat gaat in veel Amerikaanse prentenboeken, heel divers, met kinderen met verschillende achtergronden, en een jongen met een keppeltje en een meisje met een hoofddoekje. Iedereen hoort erbij en dat geldt uiteindelijk ook voor Tirza, die geen trek meer heeft in kinderen (“zelfs niet toen Emma allemaal ketchup op haar jurk had geknoeid”).
In dit filmpje wordt het boek voorgelezen.
—
Eerder verschenen op Jaapleest
